Hej,
Czy wam też zdarzyło się przegapić coś, bo zwyczajnie baliście się? A później tylko wysłuchujecie od znajomych, rodziny jak to super było i jak szkoda, że nie było cię z nimi? Właśnie w momencie, kiedy odmówiłeś/Aś zabrakło ci odwagi. Jednak jest jeszcze jedno pytanie. Czym tak właściwie jest odwaga?
Dla jednych będzie to np. obrona kogoś czy skok
na bungie, a dla innych będzie życie w ciągłym zadowoleniu i poczuciu, że
zrobili lub robią wszystko, aby ono takie było.
Aby być osobą odważną, musisz wyzbyć się lęku, który pojawia się w sytuacji, kiedy nie jesteś czegoś pewny. Jeśli go nie czujesz, nie możesz stać się taką osobą. Odwaga istnieje tylko w oceanie strachu, jest jak samotna wyspa. Strach jest w każdym z nas, ale pomimo to człowiek ryzykuje, i tym właśnie jest odwaga. Mimo że człowiek boi się ciemności, to i tak w nią idzie. Idzie na przekór sobie, na przekór innym, właśnie to czyni go odważną jednostką. Nie oznacza to jednak bycie nieustraszonym. Oznacza odczuwanie strachu, ale ciągłe tłumienie go, po to, aby zwyciężała odwaga.
Aby być osobą odważną, musisz wyzbyć się lęku, który pojawia się w sytuacji, kiedy nie jesteś czegoś pewny. Jeśli go nie czujesz, nie możesz stać się taką osobą. Odwaga istnieje tylko w oceanie strachu, jest jak samotna wyspa. Strach jest w każdym z nas, ale pomimo to człowiek ryzykuje, i tym właśnie jest odwaga. Mimo że człowiek boi się ciemności, to i tak w nią idzie. Idzie na przekór sobie, na przekór innym, właśnie to czyni go odważną jednostką. Nie oznacza to jednak bycie nieustraszonym. Oznacza odczuwanie strachu, ale ciągłe tłumienie go, po to, aby zwyciężała odwaga.
Wiele osób nam mówi, idź za głosem serca, ale co
zrobić, jeśli serce wybiera nam drogę w poczuciu nie pewności? Odwaga to
również poruszanie się po nieznanych zakątkach naszego życia. Droga odwagi to
też droga serca, które nam ją wybrało. Są ludzie, którzy wybierają drogę,
podyktowaną przez serce, ale są też tchórze, którzy wybierają inną ścieżkę i
uciekają, unikają życia, które mogłoby być lepsze, jak nie bardziej ubarwione.
Tchórzliwe osobniki tak naprawdę stają się martwe, bo nie czerpią z życia
szczęścia, które daje nam odwaga.